Jaap van Bochoven (90): “Alles wat ik hoor zing ik zo mee, dat zit er gewoon nog in”

“Daar zitten we dan.. 

… samen op de bank met de telefoon op de speaker.” Dat zegt Elly van Bochoven (82) als we ons telefoongesprek beginnen. Naast haar haar man Jaap (90), zanger in het Participatiekoor. Op de vraag wat ze het meest missen in deze Coronatijd, zegt Jaap gelijk: “Het was jammer dat we niet konden blijven zingen. Nu ben je weer een end achterop. We hebben wel de apparatuur om te blijven oefenen. Elly vult aan: “Degene die mijn man begeleidde heeft destijds iets bij ons op de computer gezet, waarop zijn partij duidelijk gezongen wordt. Daar heeft mijn man elke avond mee geoefend, nu iets minder. Maar gelukkig zingen ze straks weer dezelfde liederen, dus hij kan dit blijven oefenen.” Jaap: “Maar ja, dat virus is nog niet klaar, hè. Maar alles wat ik hoor zing ik zo mee, dat zit er gewoon nog in. Ik zong ook in het Haarlemmermeers mannenkoor, elke maandagavond. Als ik wat hoor, zing ik het.” 

Kerkdienst online 

Ook de kerkdiensten op zondag missen ze. “Dan zie je nog eens mensen, bij de koffie praat je wat en dat heb je nu niet”, zegt Elly. “Maar ze hebben wel een mooie oplossing bedacht voor de dienst: op radio Bloemendaal luisteren we die op de computer en op de iPad lezen we dan de liturgie. En elke dag is er nu een korte meditatie met mooie muziek, gedichten en literatuur. Het wordt om half elf uitgezonden, maar we beluisteren dat ’s avonds.”

Beweging

Ze hebben het gewoon druk. “Elke dag doen we ook Nederland in beweging” zegt Jaap. Elly lacht: “Ja, dan moeten we iets doen met de armen en benen tegelijk. Bij Jaap ligt het accent meer op de armen en bij mij op de benen!” Aan beweging komen ze niets tekort. Jaap loopt, als Elly de boodschappen doet,  zijn vaste rondje, met een briefje op zak met het adres. Mocht hij het even kwijt zijn, kan hij het vragen. En ze lopen vaak ’s middags samen een blokje om. “En we gaan ook af en toe een eind fietsen, door de duinen”, zegt Jaap. “Ja, we hebben laatst nog een mooie fietstocht gemaakt. We hebben zo’n plezier van die e-bikes, goed dat we daar op tijd aan begonnen zijn. Iedereen in de buurt wil helpen, heel aardig, maar ik doe mijn boodschappen zelf. Onze dochter komt elke week even koffie drinken, we houden wel de 1,5 meter afstand. En we zoomen eens per week met onze drie kinderen, ook de jongste in Engeland doet dan mee. Zo is het gezin toch even samen.”

Turkse tortel

“En de vogels, we genieten ook van de vogels in de tuin. We wilden meer vogels zien en met dat voer hebben we dat voor elkaar”, zegt Jaap enthousiast. “Ze komen nu vaak.” “We hebben een tuinvogelconsulent gehad, via de Vogelbescherming. Die komt dan de tuin bekijken en adviseren hoe we meer vogels kunnen lokken. Ik heb een heel verhaal op de computer gekregen met allerlei planten die we kunnen neerzetten, maar alleen het voedingsadvies hielp al. We hebben nu zo’n huisje met een vogelpindakaaspot erin, en een voederhuis op een paal. We genieten van de koolmezen en de kauwen.” “Er vliegen er steeds meer, ook die grote”, vult Jaap aan. “Ja, de Turkse tortel, een duif met een zwart streepje in zijn hals. Die zagen we ook een keer en ook weer een paar mussen.” Zo samen komen zij bijna tijd te kort. “We blijven letterlijk en figuurlijk in beweging.”