“Al die liedjes zitten gewoon in mijn hoofd”
Corry van der Bliek, sopraan in het Participatiekoor, zingt dagelijks
Corry woont in St Jacob in de Hout en houdt in deze tijd contact met haar kinderen met behulp van een Compaantablet. Via haar dochter Marion kunnen we met haar spreken. Zodra we contact hebben, zingt Corry de melodie van Farce Majeur “Dat is uit het leven gegrepen, dat is uit het leven een greep, bam, bam! Maar wie ben jij eigenlijk?” Als ik haar vertel dat ik Maaike ben, van het Participatiekoor zegt ze: “O dat Participatiekoor was leuk! Het is al even niet meer, toch? Maar ik zing nog wel hoor!” En ze zingt: “Laat me, laat me, want ik heb het altijd zo gedaan.”
Niet meer op bezoek
Ze leest ook wel, vertelt ze, maar zingen is leuker. En vertellen doet ze graag: “Ja, ik hoorde laatst weer luide muziek bij meneer Jansen. Daar heb ik wel eens wat van gezegd, maar ik weet nu dat hij doof is, dus dan is het niet erg. Maar ik hoorde dus muziek en liep zijn kamer in. Hij zei heel vriendelijk: gaat u zitten mevrouw, en wilt u een kopje sap of wat. En ik gaf hem een hand, het was gezellig. Maar toen ik weer de gang op ging, zeiden ze meteen streng: ‘Mevrouw van der Bliek! Wat gaat u doen?’ Dat mag nu dus niet meer, naar meneer Jansen, vanwege het virus. Wel jammer. Een vriendelijke man kan ik wel zeggen. Ik zat altijd naast hem aan tafel. Maar nu krijg ik het eten in mijn kamer. Ze zijn erg aardig hoor, ik word goed verzorgd.”
Het Vriendenhuis
In haar eentje de Matthäus Passion zingen gaat niet. “Het is heel mooi, maar dat moet je echt samen zingen. Maar die mevrouw waar ik mee zong, zie ik nu ook niet meer natuurlijk. Echt jammer dat Het Participatiekoor nu niet meer samenkomt.” Vroeger zong ze ook in het kerkkoor. Ze mist vooral die kerkdiensten nu. “Ik mis de gemeenschappelijke dingen. Dat is altijd zo gezellig. Een vriendin noemt de kerk altijd het Vriendenhuis, en dat vind ik zo prachtig! Het samen eten mis ik hier ook, nu moeten we juist heel erg apart blijven.
Talenwonder en globetrotter
Corry heeft vijf kinderen, die op Marion na, allemaal in het buitenland wonen. Ze somt op: “Rob in Canada, Alexander in Los Angeles, dan Marion dus in Amsterdam en Julie woont in Rome, daar ben ik met kerst nog geweest en Nicole zit in Chili. Zij is sterrenkundige en heeft laatst een award gekregen.” Dat haar kinderen zo zijn uitgevlogen, moet ergens vandaan komen. Corry vertelt enthousiast dat ze na de HBS voor professor van der Maas werkte. “Die was professor vliegtuigbouw aan de TU Delft. Zijn dochter was een HBS-vriendin. Ik werkte vaak over – werk moet af vind ik – en dan at ik mee met de familie, een groot gezin, eentje meer merkten ze daar niet eens.”
“Het was mijn hobby talen te leren. Ik was net bezig met Engels, toen ik bij van der Maas die leuke student vliegtuigbouwkunde ontmoette, die naar Canada wilde. Hij werd mijn man. Samen hebben we jaren in Ottawa gewoond en later in Tennessee. We hebben nog in Brussel gewoond en ook nog vier jaar in Parijs. Ik had direct een vriendenkring daar omdat ik Frans al had gestudeerd als hobby.” Corry blijft er in de huidige situatie vrolijk onder, maar als ik haar vraag of ze altijd zo vrolijk is zegt ze: “Nou, ik hoor gewoon al die liedjes in mijn hoofd dan ga ik dat neuriën. Ze lacht: ‘Tot grote ergernis van meneer Jansen, want hij zei laatst nog: ‘ik word er knettergek van!’”
tekst: Maaike Sliering
foto: Marion van der Bliek
Meer verhalen:
“Ik voelde me in een andere wereld in dat koor!”
Ger Klein Poelhuis, oud-verpleegkundige, weduwe, zangeres ParticipatiekoorWat ik het meeste mis nu is het contact met de mensen. Ik probeer me wel te vermaken, lees veel, kijk ook wel tv, maar ik heb altijd een druk leven gehad. Ik zat in de verpleging. Als ik die...
“Hoe kunnen we weer veilig samen zingen?”
Onderzoek naar de verspreiding van corona door zangers en musici met blaasinstrumentenNet als iedereen zat ook Marloes de afgelopen weken thuis, in haar kamertje in Delft. Doet tentamens via internet, heeft via Zoom contact met haar studentenvereniging, maar klaagt...
“Ik ben zo’n knuffel maar dat ben je nu kwijt”
Marijke van Kuilenburg: "Soms moet je tot tien tellen"Marijke van Kuilenburg woont samen met haar man Marinus, die 5 jaar geleden hoorde dat hij Alzheimer heeft. Hij gaat heel langzaam achteruit. Hoe ervaart u deze tijd van corona als vrouw van Marinus? Het gaat goed....
“Blijf zoveel en zolang mogelijk meedoen!”
Fenneke van Schaik (69 jaar): 'Er wordt zoveel aangeboden tegenwoordig'Fenneke van Schaik heeft vanaf dag één de diagnose Alzheimer geaccepteerd, nu drie jaar geleden. “Fijn is het natuurlijk niet, maar toch was het een opluchting dat het een naam had. Dat ik wist...
“Wij blijven in beweging”
Jaap van Bochoven (90): "Alles wat ik hoor zing ik zo mee, dat zit er gewoon nog in"“Daar zitten we dan.. ... samen op de bank met de telefoon op de speaker.” Dat zegt Elly van Bochoven (82) als we ons telefoongesprek beginnen. Naast haar haar man Jaap (90), zanger...
‘Het is elke keer opnieuw kiezen tussen zeuren en zon’
Leo van Dijk Portret van een zelfbenoemd alzheimeractivistNatuurAls je in stilte in de duinen loopt, word je één met de natuur. Je voelt dezelfde rust en energie van binnen. Probeer eens, net als ik, te mediteren. Beweeg in de natuur en beweeg in je mind. Geef jezelf...
“Het is vooral de vrijheid die ik mis”
Mary Oostwald (83), zangeres in Het Participatiekoor, maar nu even niet...Ik voel me als een gevangene die niet weet waarvoor hij gestraft wordt. Ik moet op mijn kamer blijven, kan nergens heen. Kan niet eens even kaartjes gaan kopen om de aardige mensen die me...
“Dat ik de Matthäus Passion zing is een statement”
Franc Janssen (67) heeft beginnende alzheimer en hij had nooit gedacht dat hij zich aan de Matthäus Passion zou wagen.Naar aanleiding van een oproep in het Alzheimercafé is hij de uitdaging aangegaan en heeft hij ontdekt hoezeer het Lijdensverhaal ook over hem-zelf...
Laat van je horen en steun onze koren!
We kunnen nog steeds niet bij onze ouders en opa en oma op bezoek. In de verpleeghuizen moeten bewoners nog veelal op hun kamer blijven. Dit geldt ook voor veel van de zangers van de Participatiekoren. Denk jij ook aan hen of ken jij iemand die wel wat opbeurende muziek kan gebruiken? Laat dan eens van je horen en stuur een muzikale groet!
Vraag een plaatje aan bij de redactie van Wij zijn Nico! en doe een kleine donatie. Daar zijn onze luisteraars blij mee en je helpt onze zangers om na de coronacrisis weer samen te kunnen zingen.
Doe mee! Want muziek helpt, altijd!
Alzheimer voor beginners
“Na de diagnose Alzheimer in 2008 ging ik zelf op onderzoek uit hoe ik met die wetenschap verder moest. Ik bezocht lezingen, las van alles, mailde met specialisten. Er moest toch iets zijn voor mensen met beginnende dementie? Ik was op zoek naar houvast, een manier om mezelf te blijven, handvatten om er mee om te gaan. Ik vond niets. Er was niets. Dat wilde ik veranderen.
Het boekje dat je nu in handen hebt is mijn cadeau aan iedereen die hiermee te maken heeft. Mijn negen ontdekkingen helpen me nu al ruim tien jaar om een leven met dementie leefbaar te houden. Ik heb ze al vaker gedeeld, maar nu is er dit boekje waar jij ook echt mee aan de gang kunt.
Bekijk mijn negen ontdekkingen en gebruik ze als inspiratie. En begin er vooral tijdig aan. Dan heb je er lang plezier van. Doe het voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Probeer het gewoon. Ik wens je nog een mooi leven toe.”
Leo van Dijk (1933)
Bestel ‘Alzheimer voor beginners’. De opbrengst komt ten goede aan de Participatiekoren!
